เสาตกน้ำมัน

  เรื่องเสาตกน้ำมันนี้มีข่าวหนาหูทั้งในอดีตและในปัจจุบันเคยลงในหน้าหนังสือพิมพ์บ่อยๆ จะยกตัวอย่างเฉพาะที่ผมใกล้ชิดที่สุดเพียงหนึ่งราย คือที่บ้านน้าสาวผมเอง ซึ่งไม่ใช่น้าแท้ๆ อะไรแต่นับถือกัน ที่บ้านแกมีเสาไม้ตะเคียน ๑ ต้นตกน้ำมัน ก็ไปเชิญหมอผีมาทำพิธีคือใช้ผ้าแพรเยื่อไม้ผูกต้นเสาปิดทองตั้งเครื่องสังเวยบอกกล่าวเขาเสีย จุดธูปให้ ๑ ดอก รับรองว่าเชิญเขาอยู่ให้สุขสบาย ตั้งแต่ตอนนั้นมาแกเล่าว่าแกขายของดีเหลือเกิน ฐานะก็ดีขึ้นเรื่อยๆ ต่อมาตอนหลังๆ แกจะไปทำอะไรก็บอกเขาทุกที ก็ปรากฏว่าสำเร็จตามตั้งใจทุกครั้งจนนานๆ เข้าก็เลยชิน ไม่ได้เอาใจใส่เท่าไหร่ ประกอบกับแกแก่ตัวมากเข้าเลยออกเที่ยวบ้างไม่ใคร่มีเวลาอยู่บ้าน ทางบ้านฐานะก็ทรุดลงเรื่อยๆ

   วันหนึ่งเขามีการเข้าทรงกันแกก็ไปดูการเข้าทรงก็เลยถามเจ้าที่มาเข้าทรงว่าฉันเป็นอย่างไร รู้สึกว่าทำอะไรก็ติดขัดเหลือเกินไม่คล่องเหมือนเมื่อก่อน เจ้าที่เข้าทรงจึงบอกว่าที่บ้านมีนางตะเคียนอยู่ด้วย เขามาฟ้องว่าเดี๋ยวนี้อีนางไม่รักเขาไม่เอาใจใส่เขาเลย แต่ก่อนๆอีนางดีมาก เขาก็เคยช่วยเสมอๆ มา ตอนหลังอีนางเอาแต่แต่งตัวและออกเที่ยวอย่างเดียวไม่เคยเอาใจใส่เขาเลย น้าแกเล่าว่าพอเจ้าบอกก็นึกได้เพราะลืมเสียสนิทเคยสั่งเด็กให้มันดูแลแทนแต่เด็กก็ไม่ได้ทำ ก็นึกเสียใจเลยต้องจุดธูปขอขมา แล้วปฏิบัติเขาใหม่ปัจจุบัน (ตอนที่เล่าปี ๒๕๑๖) แก่ดีขึ้นแล้ว

  เรื่องเสาตกน้ำมันนี้ยังหาสาเหตุไม่พบว่าเป็นเพราะเหตุใดพอตกน้ำมันจึงมีฤทธิ์ เวลาอยู่ดีๆ ไม่เห็นมีฤทธิ์อะไรเลย หรือจะเป็นเหมือนพวกช้างก็ไม่รู้ที่เวลาตกน้ำมันมักจะดุร้าย

    พวกเสาตกน้ำมันหรือไม่ตกก็ตามสันนิษฐานได้เป็นสองนัยคือ เป็นพวกที่ติดมากับต้นไม้เดิมพวกหนึ่ง และพวกที่ถือโอกาสมาเข้าสิงอยู่ภายหลังพวกหนึ่ง พวกที่ติดมากับต้นไม้เดิมเรียกว่าพวกนางไม้ ถ้าเป็นไม้อะไรก็นิยมเรียกนามตามต้นไม้ชนิดนั้นๆไปด้วย เช่นนางตะเคียนก็คือนางไม้ที่อยู่กับต้นตะเคียน ส่วนพวกที่มาอยู่ทีหลังนั้นเป็นพวกสัมภเวสีซึ่งถ้ามาอยู่กับต้นตะเคียนที่ตายแล้วก็นิยมเรียกนางตะเคียนเหมือนกัน คือเรียกตามนามของต้นไม้ รวมแล้วจัดเป็นพวกสัมภเวสีทั้งสิ้นไม่ใช่เกิดจากต้นไม้หรือเกิดตามพันธุ์ไม้แต่อย่างใด

  แต่ก็แปลกอยู่เหมือนกัน ถ้าหากนางไม้ตนใดสิงอยู่กับต้นตะเคียนโดยมากมักจะดุ แต่ก็ไม่ทุกต้นเสมอไปมีเป็นส่วนน้อยที่ดุจริงๆ มิฉะนั้นคนคงทำลายป่าเอาไม้ตะเคียนมาทำบ้านจนหมดป่าไม่ได้แน่ถ้าดุจริงๆทุกต้น แต่นักตัดต้นไม้เห็นต้นไม้ใหญ่ๆ ก็กลัวเหมือนกันมีการอธิษฐานก่อนโค่นต้น โดยเขาจะใช้ขวานที่ใส่ด้ามไว้หลวมๆ พอถอดออกจากตัวได้ง่าย เมื่อขอแล้วก็ฟันไม้ทิ้งหัวขวานติดไว้กับต้นไม้แล้วถอดด้ามออกทิ้งไว้หนึ่งคืน วันต่อมาจึงจะไปดูถ้าขวานยังติดอยู่กับต้นไม้เขาจะโค่นทันที แต่ถ้าขวานหลุดลงมาก็จะฟันทิ้งไว้ใหม่ วันต่อมาก็ไปดูอีกถ้าหากยังหลุดอีกก็จะไม่โค่น แต่ก็มีบางรายอยากได้ไม้มากก็พยายามทำจนครบ ๓ ครั้ง ถ้าขวานยังหลุดอีกก็จะไม่โค่นเพราะเจ้าที่อยู่ในต้นไม้หวงเอาไม่ได้เพราะจะเกิดอาเพศทีหลัง

   มีบางต้นเขาเล่าว่า พออธิษฐานขอตัดแล้วพอฟันขวานลงไปครั้งแรกก็มีเลือดไหลออกมาจากรอยแผลไม้ทันที บางครั้งก็คล้ายๆ ยางไม้แต่มีสีแดงจัดเหมือนเลือด พวกนี้ถือว่าเจ้าแรงมากถ้าหากโค่นคนโค่นจะเสียชีวิตทันทีที่ตัดพวกตัดไม้จึงกลัวมาก บางรายตัดได้โดยนางไม้ยอมจะเนื่องด้วยชะตาคนตัดแข็งหรือนางไม้ไม่แรงพอก็ได้ทั้งนั้น แต่นางไม้ก็ยังคงอาศัยอยู่ทั้งๆ ที่ตัดไปแล้วและติดตามไม้ท่อนนั้นไปเรื่อยๆ จนเอามาทำเสาก็ไปอยู่ที่เสาด้วยก็มี

โปรดใช้วิจารณญาณในการชม