อาถรรพ์ เมรุเผาศพ ที่จังหวัดตรัง

อาถรรพ์เมรุเผาศพ

การสร้างเมรุเผาศพของแต่ละวัดนั้นมักพบเห็นกันอยู่บ่อยๆ ตามป้ายเล็กๆ หลายๆ ป้าย ที่ติดอยู่ข้างถนนสายชนบท ซึ่งจะมีงานรื่นเริง มีการออกร้านขายของ เครื่องเล่นต่างๆ มากมายภายในวัด แต่จะมีใครรู้บ้างว่าการสร้างเมรุเผาศพนั้นมันมี "อาถรรพ์" 


       ในความเชื่อของคนโบราณ การสร้างสิ่งที่เป็นอาถรรพ์ต้องมีเจ้า (ในที่นี้หมายถึงวิญญาณเฝ้า) ไม่ว่าจะเป็น สะพาน ศาลหลักเมือง ปืนใหญ่ อาวุธโบราณ (ดาบ ง้าว ทวน) สถานที่ที่เกี่ยวข้องกับความตาย จะต้องมีการเซ่นสังเวยชีวิตคนเพื่อเป็นผู้คุ้มครองป้องกัน เสริมอำนาจความเข้มขลัง ให้กับ สถานที่ สิ่งก่อสร้าง หรือวัตถุนั้นๆ ไม่เว้นกระทั้ง เมรุเผาศพ


       อย่างเช่นเรื่องราวหลายๆ เรื่องที่เคยได้ยินได้ฟังกันมาเกี่ยวกับเจ้าเมรุ หรือ ศพแรกของการเผา ที่จะเป็นคนที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการสร้างทั้งสิ้น ยกตัวอย่างวัดแถวๆ บ้าน ในจังหวัดตรัง เป็นวัดประจำอำเภอ ซึ่งเป็นวัดเก่าแก่ มีเรื่องเล่ามากมายเกี่ยวกับความอาถรรพ์ของเมรุเก่า ซึ่งไม่มีใครกล้าแม้แต่จะคิดถึงเรื่องการสร้างเมรุใหม่ ชาวบ้านระแวกนั้นเล่าว่า

   " พอถึงเวลาตัดยาง ซักช่วง เที่ยงคืนกว่าๆ ก็ออกมาตัดยางกันปกติ ตัดไปเรื่อยๆ จนใกล้บริเวณที่ตั้งของเมรุเก่า เค้าก็ได้ยินเสียง "ไอ" ของคนแก่ ดังมาจากตัวเมรุ ตอนนั้นเค้าไม่สนใจเพราะเป็นเรื่องปกติ (เค้าเป็นคนพื้นที่ที่ไม่ค่อยกลัวเรื่องแบบนี้เท่าไหร่) แต่พอเดินตัดไปเรื่อยๆ จนถึงตัวเมรุ เค้าก็ได้เห็นเจ้าของเสียงไอนั้นอย่างจัง เค้าเล่าว่า เป็นเหมือนพระแก่ๆ ยืนพิงปากปล่องเมรุอยู่ ยืนพิงปากปล่องเมรุ แสดงว่าตัวต้องสูงไม่ต่ำกว่า 4 เมตรแน่ เช้ามาเขาเป็นไข้ต้องนอนโรงพยาบาลอยู่หลายวัน หลังจากนั้นเขาได้จ้างแรงงานต่างด้าวมาตัดยางแทน เพราะกลัวไม่กล้าตัดอีก"

   ที่มาของเจ้าเมรุวัดนี้ชาวบ้านเชื่อว่า เจ้าอาวาสรูปเก่าได้เป็นตัวตั้งตัวตีในการสร้าง เพราะเมื่อก่อนนั้นทางวัดจะเผาศพแบบลาน ซึ่งอุจาดตาเวลาเผา ท่านได้เรี่ยไรเงินจากชาวบ้านสร้างจนสำเร็จ ต่อมาไม่กี่วันท่านก็ได้มรณะภาพและเป็นศพแรกในการเผาของเมรุนั้น และชาวบ้านยังเชื่ออีกว่าท่านยังไม่ไปไหน ยังคงเฝ้ามองพฤติกรรมของพระใหม่ให้อยู่ในร่องในรอย คอยเฝ้าแก้เผ็ดพวกวัยรุ่นที่มาลองดี คอยเฝ้าเล่นแกล้งชาวบ้านแถวๆ จนทุกวันนี้